Program

Zgodnie z doniesieniami zarówno INTERPOLU, jak i Europolu (2023), w trakcie pandemii COVID-19 nastąpił znaczny wzrost zjawiska wykorzystywania dzieci w internecie i stosowania względem nich przymusu, w tym zjawiska uwodzenia dzieci online. Z prowadzonych od pewnego czasu wstępnych badań analizujących zachowania przestępców seksualnych w internecie wynika, że proces uwodzenia dzieci online potrafi być bardzo krótki i może przedłużać się po ustanowieniu długotrwałej relacji ułatwiającej takie uwodzenie (Webster, Davidson i Bifulco, 2014). Zachowanie sprawców ulega jednak znacznym zmianom, gdyż wielu z nich wykorzystuje dark web w celu nawiązywania kontaktów i udostępniania zdjęć dzieci o charakterze pornograficznym. Dodatkowo coraz większe wykorzystywanie przez przestępców sztucznej inteligencji stanowi wyzwanie w kontekście egzekwowania prawa. W prezentacji tej omówione zostaną skutki, jakie ostatnie tendencje mają dla zainteresowanych stron pracujących w obszarze ochrony dzieci.

Wiek nie jest idealnym wyznacznikiem umiejętności, jakie dziecko może posiadać, gdy porusza się wśród całego zakresu nagłówków, jest jednak najlepszym wskaźnikiem, jakim dysponujemy, gdy mamy na myśli poruszanie się dzieci w środowisku online. W internecie istnieją trzy rodzaje treści. Treści, które nie stwarzają żadnego zagrożenia dla dzieci w jakimkolwiek wieku. Treści, które mogą być nieodpowiednie dla dzieci w pewnym wieku. Treści, które prawdopodobnie będą szkodliwe dla wszystkich dzieci, a w świecie offline mogą również podlegać ograniczeniom prawnym związanym z wiekiem. Podobnie, istnieją takie rodzaje środowiska, do których dzieci nie powinny mieć dostępu, jak również takie produkty i usługi, do których dzieci nie powinny być w stanie uzyskać dostępu ani online, ani offline. W każdym takim przypadku, w którym wiek uznaje się za istotny czynnik lub w którym stanowi on wymóg prawny, weryfikacja wieku ma do odegrania istotną rolę ochronną.

Wystąpienie dotyczy kilku ważnych wyników (głównie z najnowszych badań ySkills) przedstawiających kontekstowe czynniki wpływające na to jak ludzie angażują się w różne rodzaje agresji elektronicznej (w roli sprawcy, ale też aktywnego poszukiwacza treści o takim charakterze, czy osób które wzmacniają publikację takich treści). Wyniki omówione zostaną w kontekście rozwiązań i profilaktyki sprawstwa przemocy elektronicznej.

Przygotowanie młodych do funkcjonowania w środowisku cyfrowym jest jednym z największych wyzwań, przed jakim stają dzisiejsi dorośli. Działania te mogą być skuteczne tylko dzięki współpracy szkoły i rodziców. Uczniowie muszą widzieć w domu odbicie zasad, o których uczą się w szkole. Rodzice zaś często mają szansę dostrzec coś, czego nie sposób zauważyć w szkole i w ten sposób być wsparciem dla wychowawców. Jak mówić do rodziców, aby ich przekonać do wdrażania higieny cyfrowej w życiu swojej rodziny i do współpracy ze szkołą? O tym opowie Magdalena Bigaj, autorka książki „Wychowanie przy ekranie” i twórczyni Fundacji Instytut Cyfrowego Obywatelstwa.

Osoby w spektrum autyzmu są szczególnie podatne na zagrożenia internetowe. Należy zwracać szczególną uwagę na kluczowe obszary potencjalnego ryzyka. Wspólnie z samorzecznikami i samorzeczniczkami w spektrum autyzmu z Klubu Świadomej Młodzieży Fundacji Autism Team opracowaliśmy mapę zagrożeń i sprawdzone sposoby na bezpieczeństwo w sieci. Zagadnienia kluczowe: cyberprzemoc, pułapki portali społecznościowych, prześladowanie online, labirynty treści manipulacyjnych, uzależnienie od Internetu, przeciążenie sensoryczne, komunikacja w mediach społecznościowych i online. Pomimo wielu zagrożeń świat online może odegrać ważną i pozytywną rolę dla młodych ludzi w spektrum autyzmu. To często przestrzeń budowania i utrzymywania relacji społecznych, a także uczenia się nowych rzeczy czy pielęgnowania pasji.

Czternastoletnia Leonie jest influencerką, mieszkającą z rodzicami pod Berlinem. Ma ponad milion fanów, a korporacje nieustannie wysyłają jej produkty do reklamowania na Instagramie. Matka z ojcem szybko zdają sobie sprawę z finansowego potencjału córki i zostają jej menadżerami. Chcą, aby miała lepsze życie niż oni – we wschodnim Berlinie, przed upadkiem muru. Oddają się całkowicie karierze Leo, ale życie dziewczyny złożone z reklamowanych postów, negocjacji z markami produktów, presji fanów oraz hejterów, zamienia się w wypełnione nieustającą presją więzienie. Reżyserka przez cztery lata obserwuje sukces komercyjny nastolatki oraz próbujących nadążyć za nim rodziców.

Ponieważ grupą docelową kampanii dotyczących bezpieczeństwa w internecie jest często młodzież, zmieńmy na chwilę perspektywę! Prezentacja ta będzie dotyczyła sposobu, w jaki młodzi ludzie postrzegają kampanie związane z cyberbezpieczeństwem i oczekiwań, jakie mają, uczestnicząc w działaniach prowadzonych przez centra programu Safer Internet. Posłuży ona jako kreatywna inspiracja, ale znajdą się w niej również sugestie nowych strategii komunikacyjnych, umożliwiających skuteczne dotarcie do młodzieży. Wszystkie informacje będą pochodziły z pierwszej ręki – od młodej osoby uczestniczącej w wydarzeniach dotyczących profilaktyki.

Za każdym dzieckiem w klasie stoi jego rodzic. Udział rodziców w życiu szkolnej społeczności jest kluczowe dla dobrobytu dzieci. Czy drzwi szkoły są jednak na nich otwarte? Jaki jest pogląd rodziców na szkoły swoich dzieci? Czy rzeczywiście istnieje pięć prostych sposobów, które mogą zwiększyć udział rodziców w społeczności szkolnej? W trakcie wystąpienia prelegentka przedstawi podejście islandzkie do wyżej wymienionych zagadnień oraz podzieli się osobistym doświadczeniem w zakresie pracy z rodzicami i nauczycielami w szkolnych społecznościach.

Zaprezentowane zostaną wnioski z tegorocznej, pierwszej edycji raportu „Dojrzeć do praw” przygotowanego przez Fundację Orange we współpracy z licznym gronem ekspertek i ekspertów. Monitoring oparty został na panelu eksperckim oraz wywiadach z młodymi ludźmi. Jego nowatorskim aspektem jest propozycja nowej architektury praw dziecka w środowisku informacyjnym i cyfrowym. Jej źródło stanowią kierunkowe rekomendacje Komitetu Praw Dziecka ONZ. Przedstawione zostaną też wyniki zbudowanego na potrzeby monitoringu Indeksu Podmiotowości i Praw Dziecka (IPPD)

Internet to miejsce, w którym w poczuciu młodych ludzi można wszystko – od zakupu silnych psychotropowych leków, przez wielogodzinny relaks i zabijanie nudy na TikToku, przeglądanie zdjęć i relacji na Instagramie, po wygłaszanie swoich opinii na temat nielubianych osób bez żadnych konsekwencji. Funkcjonowanie w cyfrowym świecie angażuje bardzo wiele emocji i mimo znajomości jego mechanizmów młodzi nie są w stanie racjonalnie oceniać tego co się w nim dzieje. Jako badaczki jakościowe, prowadzimy wywiady z młodymi ludźmi, którzy ku niejednokrotnie naszemu zaskoczeniu, są niebywale szczerzy i otwarci w rozmowach z nami. Młodzi mają wiele przemyśleń i refleksji, dużo z nich dotyczy ich obecności w internetowym świecie i mają wielką potrzebę się nimi dzielić. W ciągu ostatnich trzech lat realizowałyśmy projekty badawcze z udziałem młodych,a w swoim wystąpieniu chcemy być ich głosem i przybliżyć ich doświadczenia związane z funkcjonowaniem z cyfrowym świecie – podzielić się insightami z tego w jaki sposób korzystają z internetu, czego się w tej przestrzeni boją i co ich najbardziej pociąga.

W ostatnich latach obserwujemy wzrost liczby przypadków uwodzenia online, czyli sytuacji, w których dorosły nawiązuje przez internet kontakt z dzieckiem w celu wykorzystania seksualnego – spotkania na żywo, prezentowania materiałów pornograficznych czy wyłudzania intymnych zdjęć i nagrań. Dynamika pomiędzy sprawcami a dziećmi jest zróżnicowana – czas trwania i sposób kontaktu zależy od osobowości i potrzeb zarówno sprawcy, jak i ofiary. Jest to kluczowe dla rozwoju skutecznych działań profilaktycznych. Jakiej edukacji potrzebuje młodzież, aby móc rozpoznać zagrożenia związane z uwodzeniem online? Jakie wzorce zachowań zauważono u osób dążących do seksualnych interakcji z małoletnimi i jacy małoletni są na nie podatni? Prezentacja przybliży specyfikę problemu oraz możliwe kierunki profilaktyki m.in. w oparciu o analizę zapisów dialogów pomiędzy sprawcami i ofiarami uwodzenia przeprowadzoną przez Dyżurnet.pl oraz doświadczenia z pracy z dziećmi i młodzieżą w Poradni Dziecko w Sieci FDDS.

Prezentacja będzie opowiadała o lootboxach, czyli skrzyniach z łupem. Czym one są? Gdzie się pojawią? W jaki sposób dzieci mają dostęp do nich? Oraz to, czy mogą wydawać pieniądze na losowe skrzynki, które potrafią kosztować od kilku do kilkudziesięciu złotych. Jak Polska, i inne kraje, podchodzą do tej sprawy? O tym w prezentacji.

Szkoła jest miejscem, w którym najczęściej dochodzi do powstania i utrwalania się przemocy rówieśniczej. Jednocześnie szkoła daje szczególną szansę nie tylko na profilaktykę przemocy, ale również stanowi źródło możliwości skutecznego radzenia sobie z bullyingiem. Wystąpienie będzie o tym, jak je dobrze wykorzystać i jak systemowo podejść do zagadnienia przemocy rówieśniczej w szkole.

W wystąpieniu przedstawione zostaną związki klimatu szkoły postrzeganego przez uczniów i uczennice z nasileniem przemocy rówieśniczej. W oparciu o przedstawione związki zaproponowane zostaną kierunki działań zmierzających do poprawy klimatu szkoły.

Praktyki sprawiedliwości naprawczej (restoratywnej) pomagają stworzyć kulturę szkoły opartą na wzajemnym szacunku, jasnych regułach obowiązujących całą społeczność, jak i uczeniu się skutecznej komunikacji oraz pokojowych metod rozwiązywania konfliktów. W restoratywnej szkole kształtujemy umiejętności współpracy, empatii, odpowiedzialności, poznawania siebie i siebie nawzajem oraz rozwiązywania problemów. Jednocześnie to nie oznacza, że zachowania przemocowe znikną z rzeczywistości szkolnej. Co możemy zrobić kiedy uczeń krzywdzi innego ucznia? Jak reagować na przemoc rówieśniczą i utrzymać restoratywną kulturę szkoły? Omówię koncepcję Social Dysciplinary Window opisaną przez Paula McColda i Teda Wachtela (2003) i pokażę jej użyteczność w codzienności szkolnej. Na przykładzie cyberprzemocy zaproponuję sposób reagowania oraz wewnątrzszkolne procedury oparte na praktykach sprawiedliwości naprawczej.

[Prowadzenie w języku polskim] Prezentacja ma na celu wyjaśnienie pojęcia dezinformacji oraz przedstawienie różnych metod i schematów działań z nią związanych. Na konkretnych przykładach z mediów społecznościowych, omówimy wpływ tego zjawiska na młodzież i zaprezentujemy podstawowe zasady weryfikacji i rozpoznawania dezinformacji.

[Prowadzenie w języku polskim] Cyberlekcje 3.0 to projekt adresowany do nauczycieli, chcących podczas swoich zajęć przekazywać dzieciom i młodzieży zasady i wskazówki dotyczące bezpiecznego poruszania się w internecie. Metoda problemowa to skuteczne narzędzie edukacyjne, które umożliwia uczniom aktywne uczestnictwo w procesie nauki poprzez rozwiązywanie rzeczywistych problemów. Nauczanie problemowe ma na celu rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia, logicznego rozumowania, analizy, wnioskowania, współpracy oraz samodzielności. Podczas webinaru omówione będą wybrane scenariusze dla różnych poziomów nauczania.

[Prowadzenie w języku polskim] Projekt Sieciaki.pl już od wielu lat wspiera nauczycieli w edukowaniu najmłodszych w zakresie bezpiecznego poruszania się po internecie. Sieciakowe lekcje prowadzone w szkołach czy świetlicach poszerzają wiedzę dzieci o cyfrowym świecie, a także kształtują pozytywne nawyki. Podczas webinaru omówione zostaną kluczowe zagrożenia tj. szkodliwe treści, nadużywanie internetu, pogoń za popularnością online czy hejt, a także zaprezentowane zostaną najnowsze propozycje edukacyjne, w tym scenariusze lekcji poświęcone wyżej wymienionym zagadnieniom.

[Prowadzenie w języku polskim] Poradnia „Dziecko w Sieci” zajmuje się pomocą dzieciom, które doświadczyły zagrożeń online m.in cyberprzemocy, kontaktu ze szkodliwymi treściami w internecie, m.in. pornografią, uwodzenia i wykorzystania seksualnego online oraz innych trudnych sytuacji związanych z korzystaniem z urządzeń ekranowych. Pomagamy dzieciom poprzez różnego rodzaju oddziaływania psychologiczne i psychoterapeutyczne. Wspieramy również rodziców w kształtowaniu właściwych nawyków korzystania z nowych technologii. Jakiego rodzaju problemy związane z zagrożeniem bezpieczeństwa dzieci i młodzieży online są aktualnie najczęściej zgłaszane do Poradni Dziecko w Sieci? Jakie wyzwania ze sobą niosą? Na co warto zwrócić uwagę wspierając młode osoby i ich rodziny w takich sytuacjach? W trakcie webinaru postaram się odpowiedzieć na powyższe pytania, dzieląc się doświadczeniem pracy z dziećmi i rodzicami w poradni.

[Prowadzenie w języku polskim] Czy kompetencje przyszłości to umiejętność korzystania z urządzeń ekranowych oraz Internetu? Czy również krytyczne myślenie i współpraca w grupie? I jak atrakcyjnie przekazać uczniom tę wiedzę? MegaMisja przez zabawę i współpracę uczy krytycznego myślenia i rozwagi, rozwija kompetencje społeczne m.in. umiejętność współpracy, uczy empatii i zaufania, kulturalnej dyskusji i szacunku do rozmówców offline i online, odpowiedzialnej postawy wobec technologii i internetu: weryfikowania informacji, odróżniania faktów od opinii, budowania zdrowych nawyków w korzystaniu z cyfrowych narzędzi– oraz zawiera mnóstwo atrakcyjnych aktywności dostosowanych do wieku dzieci przy minimalnym korzystaniu z ekranów. MegaMisja to ogólnopolski program Fundacji Orange dla szkół podstawowych - dla dzieci w wieku 6-10 lat i ich nauczycielek i nauczycieli. Zawiera krótkie animacje oraz gotowe scenariusze zajęć stworzone we współpracy z ekspertami, dostępne w Bazie Wiedzy na platformie online dla nauczycieli.

[Prowadzenie w języku polskim] 1. Mózg autystyczny – kilka ważnych faktów; 2. Kogo dzisiaj słucha neuroróżnorodna młodzież?; 3. Czego młodzież i dzieci szukają w sieci, a co znajdują, czyli spektrum możliwości czy spektrum zagrożeń?; 4. Edukacja psycho-cyfrowa – kto jej najbardziej potrzebuje?

[Prowadzenie w języku polskim] Sztuczna inteligencja właśnie wprowadza rewolucję totalną do edukacji. Inteligentne narzędzia analizy tekstu i obrazu oraz intensywny rozwój aplikacji internetowych zmieniają sposób uczenia się, robienia prac domowych i nauczania. Chatbot GPT zdał polską maturę, a w USA egzamin adwokacki – z wyróżnieniem. Podczas warsztatu porozmawiamy z ekspertkami z państwowego instytutu badawczego NASK: 1. Czym jest sztuczna inteligencja – na przykładach. 2. Jakie szanse i zagrożenia płyną z jej intensywnego rozwoju dla uczniów, nauczycieli oraz całych społeczeństw? 3. Jak i do czego młodzież szkolna wykorzystuje te narzędzia? 4. Jak nauczycielki i nauczyciele mogą do tych zmian przygotować siebie i uczniów? 5. Jak zmienić sposób nauczania, by dobrze wykorzystywać nowe szanse, a minimalizować ryzyka?