Program

Zdaniem niektórych ortopedów pochylanie głowy w kierunku smartfona obciąża kręgi szyjne kręgosłupa ciężarem sięgającym 27 kilogramów. Jeśli wyobrazimy sobie, że współczesne dzieci korzystają z tych urządzeń ponad 5 godzin dziennie, nietrudno będzie zgadnąć do jakich zwyrodnień kręgosłupa może to doprowadzić. Jednak jeszcze ciekawsze procesy mogą dziać się w tym organie, który tak ten kręgosłup obciąża - a zatem w głowie dzieci i nastolatków. W wystąpieniu przyjrzymy się temu, jakie zmiany można dostrzec u młodych ludzi "przyklejonych do sieci". Wskażemy negatywy, ale także pozytywy związane z odmiennym otoczeniem informacyjnym, w jakim żyją dzisiaj dzieci. Spróbujemy także pokazać, jak minimalizować ryzyko wystąpienia trwałych negatywnych konsekwencji życia w podłączeniu do internetu przez 24 godziny na dobę.

Dzięki postępowi technologicznemu otworzyły się nieopisane możliwości w sposobach nauki, socjalizacji i zabawy naszych dzieci. Cały świat jest dosłownie na wyciągnięcie ręki. Chociaż wynikające z tego korzyści są oczywiste, jako rodzice i edukatorzy powinniśmy zdawać sobie sprawę z zagrożeń w internecie i przygotować na nie młode osoby, budując u nich odporność psychiczną i cyfrową. W niniejszym wystąpieniu opowiem czym jest odporność cyfrowa i w jaki sposób wyposażyć dzieci i młodzież w umiejętności pozwalające im zachować bezpieczeństwo i najpełniej korzystać z internetowego świata. Omówimy wpływ spowodowanego pandemią dłuższego czasu ekranowego na rodziny. Przyjrzymy się kwestiom dotyczącym bezpieczeństwa, granic, relacji w świecie rzeczywistym i w internecie oraz obrazu własnego ciała. Na koniec przyjrzymy się narzędziom, które rodzice i nauczyciele mogą stosować, aby wspierać swoje dzieci w stawaniu się zdrowymi, szczęśliwymi i odpornymi cyfrowymi obywatelami i obywatelkami.

Jeszcze 10 lat temu dominowało optymistyczne podejście do Internetu jako miejsca swobodnej dyskusji, pełnego dostępu do dóbr kultury i nauki, promującego oddolną aktywność obywatelską. Cenzura w internecie wydawała się wtedy nie do pomyślenia. Dziś internet stracił niewinność w oczach opinii publicznej (choć nigdy jej nie miał w rzeczywistości). Ostatnia duża grupa, która nadal podchodzi do sieci z naiwnym optymizmem, to dzieci. Jak do nich mówić o zagrożeniach?

W Europie ponad 70% dzieci w wieku 6-10 lat gra w gry komputerowe, a wśród nastolatków odsetek ten jest jeszcze wyższy. Media zazwyczaj zwracają uwagę na zagrożenia z tym związane, jednak w pandemii, w czasie izolacji społecznej spotkania z rówieśnikami były możliwe wyłącznie w rzeczywistości wirtualnej. Gry komputerowe stanowiły często jedyną możliwość wspólnej zabawy. Czy interakcje w grach spełniają podobną funkcję, co inne formy kontaktu? Jakie mogą być korzyści z grania i jakie typy gier mogą mieć pozytywny wpływ na młodzież? W trakcie prezentacji spróbujemy odpowiedzieć na te pytania oraz przyjrzymy się temu, jakie konsekwencje dla szkoły może mieć popularność gier komputerowych wśród dzieci i młodzieży.

Kto z nas tego nie doświadczył: chcieliśmy odłożyć smartfona już dawno temu, ale wciąż jesteśmy przyklejeni do naszego urządzenia, przewijamy posty, klikamy, żeby sprawdzić które seriale poleca Netflix przy pomocy wiadomości push i przekopujemy się przez najnowsze wiadomości w aplikacji informacyjnej. Cyfrowy świat pociąga nas w coraz większym stopniu a kontrolowanie tego stanu staje się dla wielu z nas coraz trudniejsze. Jak możemy osiągnąć cyfrową równowagę? Jak możemy zdołać uwolnić się od uzależniających sieci i w jaki sposób możemy radzić sobie z treściami pochodzącymi z internetu, które są dla nas szkodliwe? Celem tej prezentacji jest dostarczenie wiedzy na temat strategii dostawców usług i atrakcyjności mediów społecznościowych, a także dostarczenie specjalistom z zakresu edukacji narzędzi służących zwiększaniu komfortu cyfrowego młodych ludzi.

Media cyfrowe, w tym aplikacje na tablety dla dzieci, są coraz częściej używane zarówno w rodzinie, jak i w szkole. Zwłaszcza w okresie pandemii Covid-19 można było zauważyć zwiększone użycie mediów przez dzieci. Tysiące aplikacji dla dzieci są nazwane przez ich autorów „edukacyjnymi”, ale badania pokazują, że większość tych aplikacji w rzeczywistości nie ma potencjału edukacyjnego. Oznacza to, że znalezienie wysokiej jakości aplikacji dla dziecka jest wyzwaniem dla rodziców i nauczycieli. W zespole naukowym, w którym pracuję, zaprojektowaliśmy niedawno proste narzędzie dla rodziców i nauczycieli, przy pomocy którego można ocenić, czy aplikacje dla dzieci w wieku przedszkolnym mają potencjał edukacyjny. Podczas swojego wystąpienia przedstawię pokrótce nasze narzędzie, uwzględniając kryteria oceny i tłumacząc, co zmotywowało nas do wyboru tych kryteriów. Zwrócę uwagę na to, jakie są mocne strony aplikacji dla dzieci oraz jakich cech w nich brakuje z perspektywy psychologii rozwojowej.

Wystąpienie w sposób syntetyczny pokazuje najważniejsze ustalenia badawcze dotyczące agresji i przemocy internetowej ostatniego piętnastolecia. Szczególna uwaga poświęcona będzie wnioskom w zakresie profilaktyki i interwencji oraz obszarom, które są jeszcze niezbadane.

Jak wykazano, do cyberprzemocy częściej dochodzi poza szkołą niż w szkole. Władze szkolne często wysuwają zatem argument, że nie jest to problem dotyczący szkół i szkolnego personelu. Z licznych badań wynika jednak, że istnieje związek między zmiennymi dotyczącymi szkoły a cyberprzemocą, a sama cyberprzemoc wpływa również na zmienne związane ze szkołą. W prezentacji przedstawię przegląd wyników badań koncentrujących się na roli szkoły w cyberprzemocy oraz możliwości działania, jakie mają nauczyciele i inni pracownicy szkół.

Ogólnoszkolny programu zapobiegania przemocy rówieśniczej RESQL stwarza bezpieczną płaszczyznę komunikacji (aplikacje do zgłaszania incydentów przemocy); wprowadza procedurę zarządzania zgłoszeniami (odpowiadanie, kategoryzowanie, podejmowani interwencji); zwiększa wiedzę kadry oraz uczniów dot. mechanizmów przemocy w szkole. Tym samym tworzy wspierający klimat szkoły, który ogranicza występowanie prześladowania rówieśniczego.

Coraz częściej przestępstw w cyberprzestrzeni dopuszczają się młodzi ludzie, często nie mając pojęcia że dokonują przestępstwa i może to mieć wpływ na ich późniejsze życie. Podczas prelekcji pokażę przykłady przestępstw dokonywanych przez małoletnich w internecie i postaram się odpowiedzieć jak wczesna edukacja może uchronić ich przed problemami.

Badanie ogromnej liczby odmian „fake newsów” i mowy nienawiści oraz ich szkodliwych skutków jest przedmiotem zainteresowania naukowców z różnych dyscyplin akademickich i stanowi dla nich duże wyzwanie. Zjawisko to ma bezsprzecznie charakter globalny i nie ogranicza się ono do spraw krajowych. Jest zatem niezmiernie istotne, aby zwiększać ogólną świadomość i umożliwiać ludziom rozpoznawanie dezinformacji, populistycznego dyskursu i teorii spiskowych, niezależnie od kontekstu kulturowego. Niezbędnym czynnikiem pozwalającym zapobiegać uleganiu dezinformacji i ideologicznym nadużyciom jest podstawowa wiedza technologiczna i edukacja medialna połączone z krytyczną analizą mediów cyfrowych.

Prezentacja będzie dotyczyć wpływu pornografii na relacje młodych osób, ich postrzeganie własnego ciała i kształtowanie oczekiwań wobec innych. W tym kontekście ważne jest: – odkrywanie niepisanych zasad stosowanych przez młode osoby w internecie w ich relacjach miłosnych i przyjaźniach; – zrozumienie w jaki sposób możemy wspierać młodych ludzi w rozwijaniu strategii służących funkcjonowaniu w świecie online, w tym opieraniu się presji korzystania z pornografii, radzeniu sobie ze zgodą w relacjach online i presją udostępniania osobistych zdjęć; – zaprezentowanie kluczowych brytyjskich zasobów służących edukacji na temat tych kwestii.

Media społecznościowe są codzienną przestrzenią funkcjonowania młodych ludzi. Na Instagramie, Tik Toku i w innych portalach obserwują popularne trendy kreowane i powielane przez popularne osoby i przez znajomych rówieśników. Wzorce z sieci mają wpływ na podzielane przez nich wartości, postawy i zachowania, również dotyczące cielesności i wizerunku online. To jak się prezentują i jak są odbierani w sieci potrafi mieć zasadniczy wpływ na ich samopoczucie i dobrostan psychiczny. Podczas swojego wystąpienia Ewa Dziemidowicz przytoczy wybrane wyniki najnowszych badań Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę (FDDS, Ciekawość 2021) dotyczących postrzegania swojego ciała przez nastolatków aktywnych online, omówi je w kontekście planowanych przez FDDS działań profilaktycznych promujących krytyczne podejście do internetowych wzorców oraz promujących wśród młodzieży ideę ciałopozytywości.

Autoprezentacja w sieci to również zdjęcia erotyczne i pornograficzne wytworzone samodzielnie przez nastolatków. Samodzielnie nie zawsze znaczy dobrowolnie. Przyjrzyjmy się wspólnie bliżej, co dzieje się sytuacji przechwycenia erotycznego zdjęcia lub streamingu przez osobę niepowołaną.

Czasy kiedy o rozwoju internetu decydowali jedynie dorośli muszą odejść w zapomnienie. Opinie dzieci i młodych ludzi, którzy należą do kluczowych odbiorców treści i usług internetowych (1 na 3 użytkowników sieci to dziecko wg. raportu Unicefu) muszą być wysłuchane. Jak podkreśla Rada Europy definiując prawa dziecka w środowisku cyfrowym: szkoły, rządy, firmy i międzynarodowe ciała powinny pytać dzieci o ich zdanie dotyczące rozwiązań sieciowych i brać je poważnie. Pozostaje jeszcze jeden ważny obowiązek– uświadamianie dzieciom jakie prawa im przysługują i w jaki sposób mogą o nie zadbać, czego mogą oczekiwać od świata dorosłych – zarówno w kontekście rodziny, jak również od administracji publicznej i od świata biznesu.

Gdziekolwiek nie spojrzymy kobiety i dziewczęta nieproporcjonalnie częściej padają ofiarą cyberprzemocy lub nadużyć w internecie. Dlaczego tak się dzieje? Nadużycia związane z udostępnianiem obrazów, będące szczególną formą krzywdzenia, często mają druzgoczący wpływ na ofiary, szczególnie na młode kobiety i dziewczęta. To negatywne zjawisko nie słabnie – według brytyjskiego telefonu wsparcia Revenge Porn Helpline w 2020 r. zgłoszono dwa razy więcej przypadków niż w 2019 r., co ma swoje źródło w restrykcjach związanych z lockdownem. W prezentacji przedstawione zostaną doświadczenia brytyjskiego telefonu wsparcia Revenge Porn Helpline od momentu jego uruchomienia w 2015 r. i wynikająca z nich uderzająca rozbieżność między kobietami i mężczyznami będącymi ofiarą nadużyć związanych z materiałami o charakterze seksualnym. W jaki sposób można skuteczniej wspierać ofiary i zapobiegać tego rodzaju nadużyciom w internecie? Czy sprzeciwiamy się różnicom w traktowaniu kobiet i mężczyzn, czy staramy się rozwiązać ten problem? Nikt nie powinien cierpieć z powodu nadużyć w internecie i wiktymizacji.

Wychowanie do wartości w świecie zdominowanym przez technologie to zadanie wymagające od wychowawców licznych kompetencji. Jednocześnie, wielu spośród nich deklaruje bezradność i nieadekwatność dawnych metod i potrzebuje wsparcia. Jak wygląda obecnie sytuacja wychowawców? Jak są postrzegani przez siebie samych, a jak przez uczniów i rodziców? Takie pytania postawiła Fundacja Orange w przeprowadzonym na początku roku 2021 badaniu statusu zawodu nauczyciela w Polsce. W swojej wypowiedzi przedstawię wybrane wnioski z badań, zebrane także w opublikowanym w czerwcu 2021 raporcie „Między pasją a zawodem”.

Opis filmu:

16-letni Austyn Tester żyje w małej miejscowości w Tennessee, ale marzy o sławie porównywalnej do Justina Biebera. Większość czasu spędza przed komputerem, kontaktując się ze swoimi obserwatorkami w mediach społecznościowych. Przystojny nastolatek daje im poczucie akceptacji, za co one odwdzięczają się mu bezgranicznym uwielbieniem. Liza Mandelup szuka odpowiedzi na pytanie w jaki sposób działa świat nastoletnich influencerów? To zjawisko okazuje się o wiele bardziej złożone, niż może się wydawać. Kiedy Austyn rusza w trasę z o wiele sławniejszymi od siebie kolegami, wydaje się, że jest na ostatniej prostej do bogactwa, rozpoznawalności, ale też do spełniania swojego największego marzenia: niesienia radości ludziom na masową skalę. Niestety, na jego drodze pojawia się demoniczny manager, Michael Weist, opętany cyframi i możliwością zbicia fortuny na influencerach, którzy mieszkają razem z nim w luksusowym domu w Los Angeles. Zaistnienie ma bardzo wysoką cenę, ale czy Austyn jest w stanie ją zapłacić? Czy znajdzie czas i siłę w sobie, żeby bez przerwy zabawiać i okazywać wsparcie innym, chociaż coraz bardziej sam go potrzebuje?



Każdy zarejestrowany uczestnik otrzyma mailowo dostęp do filmu.